Memorandum Frits van Loon

Frits van Loon

In memoriam

Vandaag nemen we afscheid van ons erelid, Frits van Loon. Frits en de schutterij waren afgelopen juni al 64 jaar met elkaar verbonden. In die 64 jaar is hij een belangrijk figuur voor onze vereniging geweest. Een altijd aanwezige stabiele factor.

Hij is in 1956 begonnen als commandant, later werd hij bestuurslid en is uiteindelijk als voorzitter verder gegaan. Hij beheerde het korpsmateriaal en regelde ook alle overige zaken die met het korps te maken hadden.

Frits was een zeer actief persoon. Naast voorzitter van onze vereniging zat hij ook in het kerkbestuur en in de gemeenteraad. Dit maakte het voor hem mogelijk om veel voor de Ettense gemeenschap en zeker voor onze vereniging te betekenen.

Zo konden we dankzij hem in de jaren ’80 ons huidige schuttersgebouw kopen. Dit heeft een belangrijke zekerheid voor de toekomst van onze vereniging geleverd.

Frits was een man van traditie. Zo hoort er bij de kermis een vuurwerkshow te zijn. Dus toen er in de jaren 60 een probleem was met het bedrijf dat dit zou regelen, besloot Frits het zelf te doen. In de wei naast de familie Leijzer aan de Dorpstraat heeft hij het vuurwerk ontstoken. Pas daarna kon de kermis echt beginnen.

Jarenlang heeft hij ook de vogel voor het koningschieten gemaakt. Een van deze vogels heeft hij in 1979 zelf van de paal geschoten, hierdoor mocht hij zich een jaar lang koning van Etten noemen. Frits is al jaren erelid van onze vereniging. Een titel die je niet zomaar krijgt. En hoewel hij al langere tijd niet meer actief betrokken kon zijn, klopte er altijd nog een groot schuttershart. Graag hadden wij hem op onze laatste oefenavond, begin juli, een speldje overhandigd. Een speldje dat speciaal ontworpen is voor onze ereleden. Dit is helaas door Corona en de gezondheidstoestand van Frits niet gelukt. We hadden met zijn vrouw afgesproken dat zodra de mogelijkheid daar was, we met een delegatie naar het Antonia zouden gaan om hem daar alsnog zijn erespeldje uit te reiken. Ook dit is helaas niet meer gelukt.

Vandaag brengen wij hem onze laatste eer met een erehaag van vendeliers en schutters. Frits was een rots in de branding voor onze vereniging. Een man waarop wij konden bouwen en iemand die zijn titel als erelid met trots droeg. “Frits bedankt voor alles!”